تأثیر نظام آموزشی بر روی انگیزه و عملکرد دانش آموزان دبستانی

تأثیر نظام آموزشی بر روی انگیزه و عملکرد دانش آموزان دبستانی

آنچه در این مطلب میخوانیم

سیستم آموزشی در دبستان، به عنوان مرحله ابتدایی تحصیل، نقش حیاتی در شکل‌دهی به انگیزه و عملکرد دانش‌آموزان دارد. نحوه سازماندهی درسی، روش‌های تدریس، سیستم ارزشیابی و روابط اجتماعی در دبستان می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر روی انگیزه و عملکرد دانش‌آموزان داشته باشند. بنابراین، بررسی تأثیر نظام آموزشی در دبستان بر این دو عامل از اهمیت بالایی برخوردار است.

در این مقاله، هدف ما بررسی تأثیر نظام آموزشی بر روی انگیزه و عملکرد دانش‌آموزان دبستانی است. ابتدا به مفهوم نظام آموزشی و عناصر آن پرداخته و سپس به اهمیت انگیزه در فرایند یادگیری و تحصیل دانش‌آموزان می‌پردازیم. عوامل مؤثر بر انگیزه دانش‌آموزان نیز بررسی خواهند شد.

سپس، تأثیر نظام آموزشی بر انگیزه دانش‌آموزان مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. ساختار سازمانی و روش‌های تدریس می‌توانند انگیزه دانش‌آموزان را تحت تأثیر قرار دهند. همچنین، سیستم ارزشیابی و انتخاب واحد نیز می‌توانند عوامل مؤثری در ایجاد یا کاهش انگیزه دانش‌آموزان باشند. نقش معلمان و روابط اجتماعی نیز در ایجاد انگیزه مثبت در دانش‌آموزان تأثیرگذار هستند.

علاوه بر انگیزه، عملکرد تحصیلی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. نظام آموزشی و روش‌های تدریس می‌توانند بر عملکرد دانش‌آموزان تأثیر داشته باشند. سبک‌های یادگیری و روش‌های تدریس می‌توانند در بهبود یا کاهش عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان نقش مهمی ایفا کنند. همچنین، عوامل روانشناختی مانند انگیزش و اعتماد به نفس نیز تأثیرگذاری زیادی بر عملکرد دانش‌آموزان دارند.

 

تعریف نظام آموزشی

نظام آموزشی به مجموعه‌ای از قوانین، سیاست‌ها، رویه‌ها، و روش‌هایی اطلاق می‌شود که در یک سیستم آموزشی برای ارائه آموزش و پرورش به دانش‌آموزان استفاده می‌شود. این نظام شامل سازماندهی و مدیریت مدارس، محتوای آموزشی، روش‌های تدریس، ارزشیابی، ساختار سازمانی، و دیگر عوامل مرتبط با فرآیند آموزش و پرورش است.

عناصر اصلی یک نظام آموزشی شامل موارد زیر می‌شوند:

  • سازماندهی و مدیریت: شامل تعیین ساختار سازمانی مدارس، نحوه انتخاب مدیران و معلمان، تخصیص منابع مالی و فیزیکی، و برنامه‌ریزی عملکرد مدارس می‌شود.
  • محتوای آموزشی: شامل درس‌ها، دروس، و مباحثی است که به دانش‌آموزان ارائه می‌شود و شامل مطالب دروس علمی، ریاضی، زبان‌ها، هنر، و دیگر حوزه‌های آموزشی است.
  • روش‌های تدریس: شامل روش‌ها، استراتژی‌ها، و فعالیت‌هایی است که در فرآیند انتقال محتوا و آموزش به دانش‌آموزان استفاده می‌شود. این شامل روش‌های تدریس گروهی، فعالیت‌های تعاملی، استفاده از فناوری آموزشی، و دیگر روش‌های متنوع است.
  • ارزشیابی: شامل روش‌ها و فرآیندهایی است که برای اندازه‌گیری و ارزیابی عملکرد و پیشرفت دانش‌آموزان و سنجش اثربخشی فرآیند آموزشی استفاده می‌شود. این شامل آزمون‌ها، نمرات، ارزیابی فردی و گروهی، و دیگر روش‌های ارزشیابی است.
  • سیاست‌ها و قوانین: شامل سیاست‌ها و قوانینی است که توسط نهادهای آموزشی و دولت برای تنظیم و کنترل فعالیت‌های آموزشی و پرورشی در نظام آموزشی تعیین می‌شود. این شامل سیاست‌های تعلیم و تربیت، قوانین حاکم بر حقوق دانش‌آموزان و معلمان، و سایر قوانین مربوط به آموزش و پرورش است.

نظام آموزشی در هر کشور یا منطقه ممکن است با توجه به شرایط فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن منطقه، تفاوت‌هایی داشته باشد. هدف اصلی نظام آموزشی عموماً ارتقای سطح آموزشی و پرورشی جامعه است و به دانش‌آموزان امکان می‌دهد تا مهارت‌ها، دانش، ارزش‌ها و مفاهیم لازم را بدست آورند.

عناصر اصلی یک نظام آموزشی شامل سازماندهی و مدیریت، محتوای آموزشی، روش‌های تدریس، ارزشیابی، و سیاست‌ها و قوانین است. این عناصر با همکاری و هماهنگی با یکدیگر، فرآیند آموزش و پرورش را شکل می‌دهند و تأثیر مستقیم بر عملکرد و پیشرفت دانش‌آموزان دارند.

 

نظام آموزشی باید به گونه‌ای طراحی شود که نیازها و اهداف جامعه را برآورده کند و بتواند محیطی مناسب برای رشد و توسعه دانش‌آموزان فراهم کند. همچنین، توجه به تنوع فرهنگی و اجتماعی دانش‌آموزان و ارائه فرصت‌های برابر برای دستیابی به آموزش کیفی و عدالت آموزشی نیز از جمله مسائل مهم در طراحی نظام آموزشی است.

 

اهداف و مؤلفه‌های نظام آموزشی دبستان

اهداف نظام آموزشی دبستان عموماً به پیشبرد رشد و توسعه جامعه و دانش‌آموزان در این مقطع تحصیلی می‌پردازد. هدف اصلی نظام آموزشی دبستان، فراهم کردن یک محیط آموزشی مناسب است که دانش‌آموزان بتوانند مهارت‌ها، دانش، ارزش‌ها و مفاهیم لازم را دریافت کنند. اینکه چگونه این اهداف به دست می‌آیند و برنامه‌های آموزشی چگونه طراحی می‌شوند، به عوامل مختلفی بستگی دارد اما مؤلفه‌های مهمی که در نظام آموزشی دبستان وجود دارند، عبارتند از:

  • برنامه‌های درسی به مجموعه‌ای از موضوعات و مطالب دروسی اطلاق می‌شود که براساس استانداردها و سطوح توسعه دانش‌آموزان تدوین می‌شوند. این برنامه‌ها شامل دروس علمی، ریاضی، زبان‌ها، هنر، تربیت بدنی و سایر حوزه‌های آموزشی است. هدف از برنامه درسی، ارائه مطالب آموزشی مناسب و مراعات نیازهای تحصیلی دانش‌آموزان است.
  • روش‌های تدریس موثر و مناسب برای انتقال مطالب درسی به دانش‌آموزان در دبستان بسیار حائز اهمیت است. این روش‌ها باید با توجه به ویژگی‌های روانی و شناختی دانش‌آموزان، تناسب با سن و شرایط آن‌ها را داشته باشد. استفاده از روش‌های تعاملی، بازی‌های آموزشی، کار گروهی و فعالیت‌های عملی می‌تواند به فرایند یادگیری و توسعه مهارت‌های دانش‌آموزان کمک کند.
  • ارزشیابی در نظام آموزشی دبستان برای اندازه‌گیری پیشرفت و عملکرد دانش‌آموزان استفاده می‌شود. این ارزشیابی می‌تواند شامل آزمون‌ها، تکالیف، پروژه‌ها و ارزیابی‌های فردی و گروهی باشد. هدف از ارزشیابی، ارزیابی دقیق و عادلانه عملکرد دانش‌آموزان و ارائه بازخورد به آن‌ها است.
  •  آموزش و ترویج ارزش‌ها، اخلاقیات، احترام به دیگران، همکاری و همدلی، تفکر انتقادی و خلاقیت، مسئولیت پذیری و ارتقاء فرهنگ سازمانی در دانش‌آموزان مؤلفه‌های مهمی از نظام آموزشی دبستان هستند.
  •  نظام آموزشی دبستان باید به دانش‌آموزان کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و مدیریت هیجانات خود را تقویت کنند. ایجاد محیطی حمایت‌کننده، ارائه خدمات روانشناختی و مشاوره، توجه به تعاملات اجتماعی و رفع مشکلات روانی از جمله مؤلفه‌های این حوزه هستند.
  •  نظام آموزشی دبستان باید با خانواده‌ها همکاری کند و ارتباط نزدیکی با آن‌ها داشته باشد. ارائه اطلاعات و بازخورد به خانواده‌ها، برگزاری جلسات و مشاوره‌های خانواده، ترویج مشارکت و همکاری خانواده در فرایند آموزشی از جمله مؤلفه‌های این حوزه هستند.
  •  نظام آموزشی دبستان باید محیط‌های آموزشی مناسب، منابع آموزشی، تجهیزات فناوری اطلاعات و ارتباطات، کتابخانه، آزمایشگاه‌ها و تسهیلات ورزشی را فراهم کند تا دانش‌آموزان بتوانند بهره‌وری بیشتری داشته باشند.

مؤلفه‌های فوق تنها بخشی از مؤلفه‌های ممکن در نظام آموزشی دبستان هستند و برنامه‌ها و مدل‌های آموزشی در هر کشور و حتی در سطوح مختلف آموزشی ممکن است متفاوت باشند.

 

عوامل مؤثر بر انگیزه دانش‌آموزان دبستانی

انگیزه دانش‌آموزان دبستانی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد. در زیر، برخی از عوامل مؤثر بر انگیزه دانش‌آموزان دبستانی را بررسی می‌کنیم:

رابطه مثبت و حمایت‌کننده با معلمان می‌تواند بر انگیزه دانش‌آموزان تأثیر مهمی بگذارد. معلمانی که اهمیت می‌دهند، به دانش‌آموزان کمک می‌کنند و با آن‌ها به خوبی ارتباط برقرار می‌کنند، می‌توانند به افزایش انگیزه و اعتماد به نفس دانش‌آموزان کمک کنند. محتوای آموزشی جذاب و متنوع می‌تواند انگیزه دانش‌آموزان را افزایش دهد. استفاده از روش‌های تدریس تعاملی، بازی‌های آموزشی، استفاده از فناوری و مواد آموزشی جذاب می‌تواند محتوا را جذاب‌تر و قابل دسترس تر کند.

محیط آموزشی مثبت و حمایت‌کننده به افزایش انگیزه دانش‌آموزان کمک می‌کند. محیطی که از نظر فیزیکی آراسته شده، ایمن و پذیرای دانش‌آموزان باشد و فرصت‌های همکاری و تعامل را فراهم کند، می‌تواند به افزایش انگیزه و مشارکت دانش‌آموزان منجر شود. اعتقاد دانش‌آموزان به توانایی خود در مواجهه با چالش‌ها و انجام وظایف مهم است. ایجاد فرصت‌ها برای تجربه موفقیت‌ها و تقویت کارآمدی در دانش‌آموزان می‌تواند به افزایش انگیزه آن‌ها کمک کند.

تعیین هدف‌های واقع‌بینانه و قابل اندازه‌گیری برای دانش‌آموزان می‌تواند به افزایش انگیزه آن‌ها کمک کند. هدف‌های مشخص و قابل دستیابی، دانش‌آموزان را به سمت تلاش بیشتر و تمرکز بر روی پیشرفت تشویق می‌کند. حمایت و تشویق خانواده نیز می‌تواند به افزایش انگیزه دانش‌آموزان کمک کند. خانواده‌هایی که اهمیت می‌دهند، تمرکز، تشویق و حمایت را از تلاش‌های تحصیلی دانش‌آموزان نشان می‌دهند، می‌توانند به ایجاد انگیزه و اعتماد به نفس در دانش‌آموزان کمک کنند.

استفاده از روش‌های ارزیابی مناسب، که توجیه و بازخورد سازنده را فراهم می‌کنند، می‌تواند به افزایش انگیزه دانش‌آموزان کمک کند. ارزیابی‌های عادلانه و شفاف، اطمینان می‌دهد که دانش‌آموزان به مناسب بودن تلاش‌های خود اعتماد کنند و برای بهبود عملکرد خود تلاش کنند. ارتباطات اجتماعی مثبت با همسالان نیز می‌تواند به افزایش انگیزه دانش‌آموزان کمک کند. همکاری و همراهی با دیگران در مسیر یادگیری و انجام فعالیت‌های گروهی، انگیزه را تقویت می‌کند و احساس تعلق به جامعه مدرسه را ارتقاء می‌دهد.

ارتباط با جوامع بزرگتر مانند جامعه‌های محلی، مراکز فرهنگی و تحصیلاتی، و انجام فعالیت‌های خدماتی می‌تواند به دانش‌آموزان اطلاعات و تجربیات جدیدی ارائه دهد و انگیزه آن‌ها را بهبود بخشد.

این فهرست تنها برخی از عوامل مؤثر بر انگیزه دانش‌آموزان دبستانی را شامل می‌شود. ممکن است عوامل دیگری نیز وجود داشته باشد که به صورت فردی بر روی انگیزه هر دانش‌آموز تأثیرگذارند.

 

 

تأثیر نظام آموزشی بر عملکرد دانش‌آموزان

نظام آموزشی، به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر عملکرد دانش‌آموزان، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر انگیزه آن‌ها داشته باشد.

وجود منابع آموزشی کافی و مناسب، تجهیزات فناوری آموزشی مدرن و امکانات مناسب در مدارس می‌تواند بهبود عملکرد دانش‌آموزان را تسهیل کند. امکان استفاده از کتابخانه‌های مناسب، آزمایشگاه‌های علمی، کامپیوترها و اینترنت، وسایل آموزشی تعاملی و غیره، انگیزه دانش‌آموزان را بالا می‌برد و آن‌ها را برای یادگیری فعالانه تحریک می‌کند.

استفاده از روش‌های آموزشی متنوع و تنوع در استراتژی‌های آموزشی می‌تواند تأثیر مهمی بر عملکرد دانش‌آموزان داشته باشد. روش‌هایی مانند یادگیری مبتنی بر مشارکت، یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری همکارانه و استفاده از فناوری آموزشی می‌توانند رویکردهای جدیدی را در آموزش ایجاد کرده و انگیزه و تمرکز دانش‌آموزان را تقویت کنند. ساختار و برنامه درسی مهمی در تعیین محتوای آموزشی و روند یادگیری دانش‌آموزان دارد. برنامه درسی باید مناسب و متعادل باشد و تناسبی با نیازها و سطح توانایی دانش‌آموزان داشته باشد. برنامه درسی که متناسب با علایق و نیازهای دانش‌آموزان باشد، انگیزه آن‌ها را بهبود می‌بخشد و توانایی‌های آن‌ها را توسعه می‌دهد.

روش‌ها و سیاست‌های ارزیابی در نظام آموزشی نقش مهمی در تحریک انگیزه دانش‌آموزان دارند. استفاده از روش‌های ارزیابی گوناگون، ارائه بازخورد سازنده و انصاف‌آمرزانه و ادیگر رویکردهای ارزیابی مانند ارزیابی فرآیندی و نمرات جزئی می‌تواند به دانش‌آموزان اعتماد به نفس و انگیزه بیشتری بدهد و آن‌ها را به تلاش بیشتر در یادگیری تشویق کند.

حمایت و همکاری میان مدرسان، مدیران و خانواده‌ها نیز بر عملکرد دانش‌آموزان تأثیرگذار است. ایجاد محیطی حمایت‌کننده، ایجاد ارتباط مؤثر بین مدرسان و دانش‌آموزان، ارائه راهنمایی‌های لازم و همکاری با خانواده‌ها در پشتیبانی از یادگیری دانش‌آموزان می‌تواند بهبود عملکرد آن‌ها را تسهیل کند.

به طور کلی، نظام آموزشی مناسب و متناسب با نیازها و ویژگی‌های دانش‌آموزان می‌تواند انگیزه و عملکرد آن‌ها را تقویت کند. ترکیبی از منابع و تجهیزات مناسب، روش‌های آموزشی متنوع، برنامه درسی مناسب، سیاست‌های ارزیابی منصفانه و حمایت همکاران و خانواده‌ها می‌تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد دانش‌آموزان به ارمغان بیاورد.

 

بهبود نظام آموزشی و روش‌های تدریس در دبستان

بهبود نظام آموزشی و روش‌های تدریس در دبستان می‌تواند تأثیر مهمی بر عملکرد و یادگیری دانش‌آموزان داشته باشد. در زیر، چندین ایده برای بهبود نظام آموزشی و روش‌های تدریس در دبستان را بررسی می‌کنیم:

 

 

  • استفاده از روش‌های فعال و مبتنی بر مشارکت: استفاده از روش‌های فعال مانند یادگیری مبتنی بر مشارکت، یادگیری همکارانه و گروهی، بازی‌های آموزشی و استفاده از فناوری آموزشی می‌تواند تجربه یادگیری دانش‌آموزان را جذاب‌تر کند و آن‌ها را به فعالیت و مشارکت بیشتر در فرآیند یادگیری ترغیب کند.
  • تنوع در روش‌ها و فعالیت‌های آموزشی: تنوع در روش‌های تدریس و فعالیت‌های آموزشی می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا از طریق روشی که بیشتر به سبک یادگیری آن‌ها می‌خورد، بهتر یاد بگیرند. استفاده از روش‌های مختلف مانند داستان‌سرایی، نقش‌آفرینی، تجربیات عملی و تحقیقاتی، اجرای پروژه‌ها و آزمایش‌ها، ساخت و ساز و بازی‌های تحرکی می‌تواند متنوعیت را در روند یادگیری ایجاد کند.
  • استفاده از فناوری آموزشی: این روزها، فناوری آموزشی به طور گسترده در آموزش و پرورش مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از تبلت‌ها، کامپیوترها، نرم‌افزارها، برنامه‌های آموزشی تعاملی و منابع آموزشی دیجیتال می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای یادگیری فراهم کند و دانش‌آموزان را به صورت فعال و تعاملی درگیر فرآیند یادگیری کند.
  • توجه به نیازها و توانایی‌های هر دانش‌آموز: هر دانش‌آموز دارای نیازها و توانایی‌های خاص خود است. مدرسان باید توانایی تشخیص نیازها و توانایی‌های هر دانش‌آموز را داشته باشند و برنامه‌ها و فعالیت‌های آموزشی را بر اساس آن تنظتنظیم کنند. این می‌تواند شامل ارزیابی فردی، برنامه‌های تقویتی، فرصت‌های توسعه مهارت‌ها، و تنظیم سطح چالش آموزشی باشد.
  • ارتقای مهارت‌های فراشناختی: آموزش مهارت‌های فراشناختی مانند تفکر انتقادی، حل مسئله، خلاقیت، پژوهش، و خودمدیریت می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا مهارت‌هایی را کسب و تقویت کنند که در طول زندگی به آن‌ها کمک خواهد کرد. استفاده از فعالیت‌های تحلیلی، انتقادی و خلاقانه، تشویق به پرسش و تحقیق، و ایجاد فرصت‌هایی برای انجام پروژه‌ها و آزمایش‌های خودمختار می‌تواند این مهارت‌ها را تقویت کند.
  • ارتقای همکاری و تعامل: تشویق دانش‌آموزان به همکاری، تعامل و ارتباط با یکدیگر می‌تواند بهبود محیط آموزشی را فراهم کند. استفاده از فعالیت‌های گروهی، پروژه‌های تیمی، بازی‌های تعاونی و تشویق به نظرات و همکاری در حل مسئله‌ها می‌تواند همکاری و تعامل را تقویت کند.
  • پشتیبانی روانشناختی و اجتماعی: ارائه پشتیبانی روانشناختی و اجتماعی به دانش‌آموزان می‌تواند به آن‌ها در مواجهه با چالش‌ها و مسائل روزمره کمک کند. ایجاد محیطی حمایت‌کننده، توجه به نیازهای روانشناختی دانش‌آموزان، ارائه مهارت‌های مدیریت هیجانی و حل اختلاف، و ارائه فرصت‌های ارتباطی و تعاملی می‌تواند بهبود رفاه روانی و اجتماعی دانش‌آموزان را به همراه داشته باشد.

این ایده‌ها تنها چند مورد از راهکارهایی هستند که می‌تواند در بهبود نظام آموزشی و روش‌های تدریس در دبستان موثر باشند. برای اجرای این ایده‌ها، همکاری و هماهنگی بین مدیران، معلمان، و سایر اعضای آموزش و پرورش بسیار مهم است.

 

توجیه و تشویق انگیزه دانش‌آموزان

توجیه و تشویق انگیزه دانش‌آموزان از اهمیت بسیاری برخوردار است، زیرا انگیزه قوی و پایدار، عاملی کلیدی در موفقیت و یادگیری موثر دانش‌آموزان است.

برقراری روابط مثبت و اثربخش بین معلم و دانش‌آموزان می‌تواند انگیزه را تقویت کند. معلمان باید به دانش‌آموزان خود احترام بگذارند، به نظراتشان توجه کنند و با ارائه بازخورد سازنده، اعتماد به نفس آن‌ها را افزایش دهند. ایجاد یک محیط پذیرا و حمایت‌کننده کمک می‌کند تا دانش‌آموزان احساس کنند که معلمانشان به آن‌ها اهمیت می‌دهند و در پیشرفت آن‌ها مشارکت می‌کنند.

تعیین اهداف واقع‌بینانه و قابل دسترس برای دانش‌آموزان می‌تواند انگیزه را تقویت کند. اهداف مشخص و مرحله به مرحله قابل دستیابی، دانش‌آموزان را به سمت پیشرفت و پیروزی هدایت می‌کند. معلمان باید به دانش‌آموزان کمک کنند تا اهداف خود را تعیین کنند و برای رسیدن به آن‌ها برنامه‌ریزی مناسب انجام دهند.

ارزش‌گذاری و تشویق به تلاش و پیشرفت دانش‌آموزان انگیزه را افزایش می‌دهد. معلمان باید دستاوردها و تلاش‌های دانش‌آموزان را تشویق کنند و از آن‌ها تقدیر کنند. استفاده از امتیازدهی مثبت، جوایز و تقدیرنامه‌ها می‌تواند دانش‌آموزان را تحریک کند و انگیزه را افزایش دهد.

ارائه چالش‌های مناسب برای دانش‌آموزان می‌تواند انگیزه را تقویت کند. معلمان باید سطح چالش آموزشی را به گونه‌ای تنظیم کنند که دانش‌آموزان به طور مداوم به تلاش تشویق شوند، اما بهموقعیتی که برایشان خیلی آسان یا خیلی دشوار نباشد. تعیین چالش‌های مناسب به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا مهارت‌ها و توانایی‌های خود را بهبود بخشند و به تدریج به سطوح بالاتر برسند.

استفاده از روش‌های آموزشی جذاب و متنوع می‌تواند انگیزه دانش‌آموزان را افزایش دهد. معلمان می‌توانند از بازی‌ها، فعالیت‌های گروهی، پروژه‌ها و فعالیت‌های عملی استفاده کنند تا یادگیری را جذاب و مفهومی کنند.
به اشتراک گذاری ارتباط با عملکرد: به اشتراک گذاری ارتباط با عملکرد دانش‌آموزان و نشان دادن پیشرفت‌هایشان می‌تواند انگیزه را تقویت کند. معلمان باید به دانش‌آموزان خود اعتماد کنند و آن‌ها را تشویق کنند که به خود و توانایی‌هایشان اعتماد داشته باشند.

ایجاد فرصت‌های همکاری و تعامل بین دانش‌آموزان می‌تواند انگیزه را تقویت کند. معلمان می‌توانند فعالیت‌های گروهی، پروژه‌های تیمی و انجام فعالیت‌های همکاری‌محور را تشویق کنند تا دانش‌آموزان به یادگیری و مشارکت فعال در فرایند آموزش علاقه‌مند شوند.

در نهایت، توجیه و تشویق انگیزه دانش‌آموزان نیازمند یک رویکرد فردی و توجه به ویژگی‌ها و نیازهای هر دانش‌آموز است. معلمان باید با توجه به مشخصات فردی دانش‌آموزان، راه‌های مناسبی برای توجیه و تشویق انگیزه آن‌ها پیدا کنند.

 

 

 

اشتراک گذاری این مقاله

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.